در این گفتار، نگارنده، سر آن دارد از ناشناختگى پارهاى از ابعاد مردى سخن گوید که دست تقدیر الهى، او را که عارفى وارسته و زاهدى از دنیا گسسته بود، در راس یک قدرت نوپا و نو جو و ستیزه گر و پرخاشجو و اصلاح گر و فریادگر قرار داد که تمامى دنیاى ظلم و استکبار را در سراسر جهان، به ناوردگاه خود فراخواند و یک تنه و یک جا، با شرق و غرب دست و پنجه نرم کرد. . .
نظر بدهید
 |
"امام صدر از شخصیت های اسلامی بزرگ ورهبر شیعیان لبنان محسوب می شود ومیان او ولیبی روابط محکمی برقرار است که منشأ آن تجلیل واحترام نسبت به نقشی است که امام صدر در قلمروهای اسلامی 
وسیاسی در دنیای عرب وجهان اسلام ایفا می کند. وی بارها پیش از این لیبی دیدار کرده است. در روز 18/7/1978 عصام مکی نماینده امام موسی صدر که در آن هنگام در الجزائر بود، با سفارت تماس برقرار کرد وتمایل امام برای سفر به لیبی را اظهار کرد. سفارت ما در بیروت روز 19/7/1978 استقبال ما را از این سفر به ایشان ابلاغ کرد. در دیدار کاردار سفارت لیبی با امام، ایشان ضمن اشاره به اشتغالاتش در آن برهه زمانی پیشنهاد می کند که سفر در نیمه دوم ماه مبارک رمضان صورت گیرد وروز 25/8/1978 را برای سفر تعیین می کنند.
خیلی زود مسئله ربودن امام موسی صدر با واکنش های جدی مردم ودولت لبنان ودولت های عربی واسلامی روبه رو شد واز منابع مختلف با قذافی تماس گرفته شد. اما مقامات لیبی سکوت اختیار کردند. تا این که دولت لیبی تحت فشار افکار عمومی جهان وپس از تحرکات هیئت تحقیق لبنان[1] ودستگاه قضایی ایتالیا ناچار به صدور بیانیه ای رسمی شد که در تاریخ 18 سپتامبر 1978 م انتشار یافت. در این بیانیه آمده است: دولت لیبی به این مسئله اهمیت زیادی می دهد وبا تمام قوا در کنار نیروهای اسلامی ومترقی در پی روشن شدن سرنوشت امام موسی صدر ونجات جان وی وهمراهانش است. این گفته ها ووعده ها تنها در حد سخن باقی مانده وهرگز جامه عمل نپوشید.
افزایش رنج ومحنت مردم لبنان وشدت گرفتن تجاوزات صهیونیست ها واشغال جنوب عملاَ مانع اعمال حاکمیت دولت لبنان بر این منطقه شده بود. چون اسرائیل از اجرای قطعنامه 425 شورای امنیت وعقب نشینی از مناطق مرزی سرباز زده بود، امام موسی صدر وظیفه خود می دانست که اوضاع بحرانی لبنان وعمق خطرهای تهدید کننده جنوب لبنان را به اطلاع رهبران کشورهای عربی برساند. رهبرانی که در رسیدگی به این وضع اسف بار تأثیر مستقیم داشتند.
از زمان رسیدن امام صدر به لیبی وطی روزهای بعد هیچ کس در لبنان تماس تلفنی یا نامه یا خبری از ایشان دریافت نکرد[1] واین برخلاف رویه ایشان در سفرهای قبلی بود. از همراهان وی نیز هیچ خبری نرسید، با این که یکی از آنان یعنی استاد عباس بدرالدین تنها به دلیل پوشش خبری این سفر با امام صدر همراه شد.
همچنین رسانه های خبری لیبی هیچ اشاره ای به حضور میهمان رسمی دولت خود یعنی امام صدر نکردند واز برنامه های ایشان در این سفر هیچ خبری ندادند تا جایی که کاردار لبنان در طرابلس غرب آقای نزار فرحات از حضور ایشان در این شهر خبردار نشد، تا این که استاد عباس بدرالدین در تاریخ 28 اوت 1978 م با ایشان تماس گرفت. مفاد گزارش رسمی موجود در وزارت خارجه لبنان این نکته را تأیید می کند.
الموت الاسرائیل(جانم فدای امام نقی علیه السلام)
