سلام

بعد از مدت ها اومدم تا از دولت محترم به خاطر کار سیار مهم یعنی سهمیه بندی بنزین تشکر کنم

امیدوارم خداوند دولت را یاری کنه تا در این کار بزرگ و کارهای دیگر موفق باشد

صهیونیستها از اهداف خودشان منصرف نیستند. هدف «از نیل تا فرات» را که بر زبان آورده‌اند، پس نگرفته‌اند. هنوز هم قصدشان این است که از نیل تا فرات را بگیرند! منتها، استراتژى صهیونیستها این است که ابتدا با حیله و ترفند، جاى پاى خودشان را قرص کنند و بعد که جاى پا محکم شد، با فشار و حمله و آدمکشى و استفاده از زور و خشونت، تا جایى که مى‌توانند پیش بروند! اینها همین که با یک مقابله‌ى جدى - چه مقابله‌ى سیاسى و چه نظامى - رو به رو شوند متوقف مى‌شوند و باز در خط حیله و ترفند مى‌روند تا بتوانند با مکر، یک قدم دیگر به جلو بردارند! وقتى یک قدم به جلو برداشتند، مجدداً همان فشار و خشونت را اعمال مى‌کنند. این کارى است که از شصت، هفتاد سال پیش تا به امروز انجام داده‌اند؛ یعنى بیست و پنج سال قبل از آن‌که فلسطین را رسماً اشغال کنند، همین روش را انجام دادند. اینها ابتدا که وارد فلسطین شدند، نگفتند «ما مهاجر به فلسطین مى‌آوریم.» مردم فلسطین تعجب مى‌کردند که اینها چه کسانى هستند که مى‌آیند؟! به دروغ گفتند «متخصص مى‌آوریم!» مطالبى که مى‌گویم، مستند است؛ در اسناد وزارت خارجه‌ى انگلیس بوده که افشا شده است. بعضى از وزارتخانه‌هاى امور خارجه‌ى دنیا، اسناد قدیمى و کهنه را منتشر مى‌کنند و در اختیار همه قرار مى‌گیرد. اسنادى که عرض مى‌کنم، امروز بعد از شصت، هفتاد سال در اختیار ما قرار گرفته است. در این اسناد، افسر انگلیسى‌اى که در فلسطین مسؤول کارى بوده، در گزارش خود مى‌نویسد: ما به مردم فلسطین گفتیم کسانى که وارد فلسطین مى‌شوند، متخصص و مهندسند؛ دکترند و فلان و بهمانند که مى‌آیند کشور شما را آباد کنند! وقتى هم سرزمین شما را آباد کردند، مى‌روند.

همین افسر انگلیسى در نامه‌اى نوشته است: ولى ما به این مردم، دروغ مى‌گوییم! یهودیان فاقد تخصص و بى‌هنر را از اطراف دنیا جمع کردند به فلسطین بردند و امکانات و زمین و همه چیز در اختیارشان گذاشتند؛ چون مى‌خواستند صاحبان اصلى فلسطین را از آن کشور بیرون کنند! از اول، با ترفند وارد شدند و همین که جاى پایشان محکم شد، دست به حمله زدند. در سال 1948 میلادى، تشکیل دولت اسرائیل را اعلام کردند و یک سال بعد از آن هم، به مصر و دیگر کشورهاى مسلمان حمله‌ور شدند؛ براى این‌که سرزمین بیشترى را بگیرند. وقتى که توى دهانشان خورد، مدتى صبر کردند. البته زمین زیادى گرفتند؛ اما چون دیگر نتوانستند پیش بروند، متوقف شدند و باز به حیله‌گرى پرداختند تا ببینند چگونه مى‌توانند جاى پاى جدیدى پیدا کنند. به همین ترتیب، تا امروز پیش آمده‌اند. امروز حیله‌گرى آنها، همین ایجاد «کنفرانس فلسطین» یعنى کنفرانس براى شناسایى اسرائیل است. همین کنفرانس ژنو و دیگر مجامع جهانى، که امریکا کارگردانى مى‌کند، ترفند اینهاست. به مجرد این‌که اعراب، اینها را به رسمیت بشناسند و این مانع که مانع مهمى است، از سر راه صهیونیستها برداشته شود، باز نوبت زور و خشونت و خباثت آنها مى‌شود. هم‌اکنون نیز در لبنان به خباثت و خشونت متوسل شده‌اند. این، وضع رفتار استکبار خبرى با قضیه‌ى صهیونیسم و غصب فلسطین است. به نظر من، گزنده ترین حوادث فلسطین این است که واقعیتها چنین وارونه شده است و معکوس نشان داده مى‌شود.

حقیقت قضیه این است که ملتى را از خانه و زندگى خود آواره کرده‌اند و این ملت حق دارد برگردد و خانه‌ى خودش را پس بگیرد. این مبارزه، مبارزه‌اى حق‌طلبانه است. امریکا، این مبارزه را «تروریسم» مى‌نامد؛ اما خباثت صهیونیستها نسبت به مبارزین فلسطینى را تروریسم نمى‌داند! ببینید در ذهن و عمل کسانى که امروز مدعى شبانى بشریت و رهبرى دنیا هستند، چقدر حقایق، وارونه شده است! ببینید چقدر از حقیقت و انسانیت دورند! ببینید این سیاست، چه اندازه غیر انسانى است! صهیونیستها وارد کشور لبنان مى‌شوند و انسان والا و شایسته‌اى مثل سید عباس موسوى را به شهادت مى‌رسانند. تنها خود او را هم نمى‌کشند؛ بلکه زن و کودک او را هم مى‌کشند، بى آن‌که آنها در میدان جنگ بوده باشند. آنها در اتومبیل بودند و در جاده‌اى تردد مى‌کردند. امریکاییها این جنایت را محکوم نمى‌کنند! پس معلوم مى‌شود که شما طرفدار ظلمید. چرا این را انکار مى‌کنید؟ شما طرفدار خباثتید، طرفدار تجاوزید، طرفدار ترورید.ترور از این بالاتر و واضحتر نیست. از آن طرف، هنگامى که چند جوان فلسطینى که فلسطین خانه‌ى آنهاست، برمى‌خیزند و با فداکارى، اقدامى علیه دولت غاصب صهیونیستى انجام مى‌دهند، مى‌گویند «حرکتى تروریستى است!»شما به چه حقى اسم گذارى وارونه مى‌کنید و خودتان را محق مى‌دانید؟!

بیانات مقام معظم رهبرى در خطبه‏هاى نماز جمعه تهران‏

07/ 01/ 71

امروز موضع حزب‌الله و مردم لبنان، موضع «دفاعى» است. آنها از خودشان دفاع مى‌کنند. امروز حزب‌الله از مردم لبنان و حق آنها دفاع مى‌کند. آنها براى دفاع از حق مردم لبنان و استقلال لبنان، خودشان را به آب و آتش مى‌زنند. حکومت غاصب فلسطین، به غصب فلسطین اکتفا نکرده و بخشى از جنوب لبنان را هم گرفته است. مردم لبنان در مقابل اشغالگران از خود دفاع مى‌کنند و به آنها مى‌گویند «از سرزمین ما بیرون بروید.» روال همه‌ى دنیا چنین است که تمجید کننده‌ى مبارزینى است که به اشغالگر مى‌گویند «از خاک ما بیرون برو.» امروز در دنیا کدام نهضت آزادیبخش است که به بیگانه بگوید «از خاک من بیرون برو» و دوست و دشمن از او تمجید نکنند؟! این اولین بار است که دنیاى استکبار، به سرکردگى امریکاى خبیث و پلید، حرکت آزادیبخش و آزادیخواهانه‌اى را که به غاصب مى‌گوید «از سرزمین من بیرون برو»، نه تنها حمایت نمى‌کند، بلکه نکوهش هم مى‌کند!

در درگیریهاى اخیر در لبنان، قضیه اساساً از این هم بالاتر است. صهیونیستها، کودکى را در لبنان کشتند. مبارزان لبنانى به انتقام خونِ آن کودک، به اسرائیل حمله‌اى محدود کردند. ولى اسرائیل، دست به این حمله‌ى وسیع و همه جانبه زد. در همین حمله‌ى همه جانبه هم، باز چندین کودک کشته شده‌اند. الان بیشترین کشته‌هاى لبنان - آن طور که به ما خبر داده‌اند - کودکان هستند. صهیونیستهاى بچه‌کُش! ببینید فاجعه، چقدر آشکار و بیّن است! چقدر گناه، بزرگ است! چقدر حقیقت روشن است! آن وقت رئیس جمهور و دستگاه حاکمه‌ى امریکا، به جاى این‌که از این پیش کرده‌ى دست پرورده‌ى پلید خودشان، یعنى اسرائیلیها و رئیس دولت اسرائیل، بخواهند که خویشتندارى از خود نشان دهد و کمتر بکشد و کمتر تجاوز کند، و بالاخره نهیبى به او بزنند، به حزب‌اللَّه و به مردم لبنان تهاجم سیاسى مى‌کنند که «شما چرا دست بر نمى‌دارید»؟! ببینید چقدر عرف و فرهنگ سیاسى اینها واژگون است؟! ببینید چقدر اینها بدند؟! ببینید بشر، امروز در دنیا در دست چه کسانى گیر کرده است؟! آن وقت بفهمید که جمهورى اسلامى چه مى‌گوید، امام چه مى‌گفت و انقلاب چه مى‌گوید. اینها این قدر واژگونه، غیر عادلانه و ضدّ بشرى فکر و عمل مى‌کنند، آن‌گاه سینه‌هایشان را جلو مى‌دهند و سرشان را هم بالا مى‌گیرند و اصلاً خجالت هم نمى‌کشند. واقعاً که آدم تعجّب مى‌کند! اگر در داخل سرزمینهاى فلسطین اشغالى کوچکترین آبى از آب تکان بخورد، فوراً رئیس جمهور امریکا از «کاخ سیاه» سر بیرون مى‌آورد و حرفى مى‌زند، براى این‌که با پیش کرده‌ها و سگهاى دست‌آموز اسرائیلى خود، هماهنگى کرده باشد.

در حادثه‌ى اخیر دهها انسان در خانه‌ى خود و در مقام دفاع از خود، به ظلم و زور کشته شدند. نه فقط از اینها حمایتى نمى‌شود، که علیه‌شان تهاجم هم مى‌کنند. این‌که رهبران اسلام خبر داده‌اند که روزى در دنیا معروف، منکر مى‌شود و منکر، معروف، امروز است. ببینید چگونه اینها منکر را در دنیا معروف و معروف را منکر مى‌کنند! امروز در مقابل این جریان فساد و تباهى، چه کسى باید بایستد؟ آن وقت حکومتها، ملتهایشان را دست بسته تسلیم قدرتها مى‌کنند. آنها هم باورشان مى‌آید و مى‌گویند: «ما رهبران دنیا هستیم!» این ادعا، زشت‌تر از کارهاى قبلى اینهاست. این‌که یک عدّه آدمهاى قلدرِ زورمدار که از ابتدایى‌ترین مبانى اخلاق بشرى بویى نبرده‌اند، ادّعا کنند که رهبر چند میلیارد انسانند، به نظر من اهانتى بزرگتر از همه‌ى اهانتهاى قبلى به بشریت است.

منبع: سایت اطلاع رسانی آیت الله خامنه ایی

به اعتقاد من بایستى مهمترین امر در ذهنتان این باشد که به خدا توکل کنید و حقیقتاً - به معناى واقعى کلمه - از او کمک بخواهید و از او استغاثه کنید. اشخاصِ ما عجزه‌یى بیش نیستیم؛ این عجز را بایستى به قدرت بى‌نهایت پروردگار وصل کنیم، تا بکلى آسیب‌ناپذیر شویم. من طهارت و صفاى شما را مى‌دانم؛ اما روزبه‌روز باید این بیشتر بشود. توسلات و توجهاتتان را به پروردگار بیشتر کنید. نوافل - مخصوصاً نافله‌ى شب - وسیله‌ى مهمى است. شما ببینید که خداوند متعال در سوره‌ى مزمل با پیامبر خودش چگونه حرف مى‌زند. بعد از آن‌که او را به برخاستن در شب و تضرع در نیمه‌ى شب امر مى‌کند، مى‌فرماید: «انّا سنلقى علیک قولا ثقیلا». البته قیام او با قیام امثال ما فرق مى‌کند؛ طبعاً آن ثقلى که بر دوش آن بزرگوار بود، با ثقلهایى که بر دوش لاغر و ضعیف ما هست، فرق مى‌کند؛ به همان نسبت، خود ما هم کوچک و ضعیفیم و همان تمرین براى ما هم لازم است. من در زندگى امام بزرگوارمان (رضوان‌اللَّه‌تعالى‌علیه) این را یافتم که وقتى بار عظیمى بدون سابقه بر دوش او قرار مى‌گرفت، با اتصال و ارتباط معنوى و قلبى، خودش را تقویت مى‌کرد. در این اواخر، معمولاً ایشان در ماه رمضان با کسى ملاقات نمى‌کردند. من بعد از ماه رمضان که ایشان را زیارت مى‌کردم، بوضوح مى‌دیدم که نورانى‌تر شده‌اند؛ به خاطر همین نورانیت بود که ایشان تا آخرین ماههاى عمرشان مثل کوه ایستاده بودند. سن پیرى معمولاً فصل ضعف و انحطاط جسمى و روحى در انسان است؛ ولى جوان از لحاظ روحى و جسمى - هر دو - قوى است؛ اما این را بایستى به خداى متعال وصل کند، تا در او هیچ چیزى نفوذ نکند. به‌هرحال، در این مبارزه‌ى عظیمى که در مقابل شماست و باید آن را ادامه بدهید، من تقویت جانب معنوى را واجب مى‌دانم.

منبع: سایت اطلاع رسانی آیت الله خامنه ایی

سخنان امام خمینی (ره) با چند تن از اعضای خانواده امام موسی صدر

صحیفه امام خمینی ، جلد 13 ، صفحه 166

  ------------------------------------------------------------

  «ما و ملتمان و امام صدر، سلمه ‏اللَّه‏ تعالی در خط فکری اسلامی گام برمی‏ داریم. مشکلات ما از آنجا ناشی ‏می‏ شود که ما بر انجام وظیفه ‏مان به خاطر خدمت به اسلام اصرار می ورزیم.

من سالهای طولانی با امام صدر زندگی کرده و می ‏توانم بگویم که ‏من او را بزرگ کرده ‏ام و فضیلتهای او را می‏ شناسم همچنان که از خدمات و دستاوردهایش در لبنان آگاهی دارم. می‏دانم که لبنان به او نیاز دارد. امیدوارم به ‏خواست خدا بزودی به وطنش بازگردد.

بازداشت امام موسی صدر در لیبی به مثابه رنجی است که او در راه اسلام تحمل ‏می‏ کند و همچون عبادت و پرستش خدا در کارنامه اعمالش ثبت می‏گردد. باید باسعه ‏صدر این گونه دشواریها را تحمل کنیم، زیرا ما می‏دانیم که اولیای خدا و در رأس ‏آنان پیامبر خدا و امامان پس از وی رنجهای فراوان کشیدند، شکنجه دیدند و تلخی زندانها را چشیدند. تمام اینها به خاطر رسیدن به هدف بود.

 امام صدر در بازداشت به سر می ‏برد. باید به یاد بیاوریم که جدّش امام ‏کاظم (ع) 7 سال و به قولى 14 سال زندانی بود.»

امام خمینی همچنین گفتند: «مسئله لبنان و ایران یکی است. این گفته که ما ایرانی ‏هستیم و آنان لبنانی ‏اند در اسلام درست نیست. زیرا اسلام تمام ایمان آورندگان به‏ خدا را برادرانی می‏ داند که سرنوشت مشترکی دارند. از این رو بارها گفته ‏ام که ملت ‏ایران از ملت عراق یا ملت لبنان جدا نیست. البته اسلام برای زادگاه احترام قائل است وآن را رویاروی اسلام قرار نمی ‏دهد.

ما امام ‏صدر را که در زندان به سر می ‏برد، در خدمت اسلام و خدمت خدا می‏ دانیم. از خداوند متعال مسألت دارم که با بازگشت وی هم ما را شادمان فرماید و هم او به ‏صحنه جهاد بازگردد. خداوند به خانواده و برادرانش از بابت فراقش صبر عنایت ‏فرماید.»