تاریخ فلسطین و نحوهی اشغال آن

ژاصل ماجراى فلسطین چیست؟ اصل ماجرا این است که یک عده از یهودیان متنفّذ در دنیا به فکر ایجاد یک کشور مستقل براى یهودیها افتادند. از فکر اینها دولت انگلیس استفاده کرد و خواست مشکل خود را حل کند. البته آنها قبلاً به فکر بودند به اوگاندا بروند و آن‏جا را کشور خودشان قرار بدهند. مدتى به فکر افتادند به طرابلس، مرکز کشور لیبى بروند؛ لذا رفتند با ایتالیاییها - که آن وقت طرابلس در دست آنها بود - صحبت کردند؛ اما ایتالیاییها به اینها جواب رد دادند؛ بالاخره با انگلیسیها کنار آمدند. انگلیسیها آن وقت در خاورمیانه اغراض بسیار مهم استعمارى داشتند؛ دیدند خوب است که اینها به این منطقه بیایند؛ اوّل به عنوان یک اقلیت وارد بشوند، بعد یواش یواش توسعه پیدا کنند و گوشه‏یى را، آن هم گوشه‏ى حساسى را بگیرند - چون کشور فلسطین در نقطه‏ى حساسى قرار دارد - و دولت تشکیل بدهند و جزو متحدین انگلیس باشند و مانع بشوند از این که دنیاى اسلام - بخصوص دنیاى عرب - در آن منطقه اتحادى به‏وجود بیاورند. درست است که اگر دیگران هوشیار باشند، دشمن مى‏تواند اتحاد ایجاد کند؛ اما دشمنى که از بیرون آن‏طور حمایت مى‏شود، با ترفندهاى جاسوسى و با روشهاى گوناگون مى‏تواند اختلاف ایجاد کند؛ که همین کار را هم کرد: به یکى نزدیک بشود، یکى را بزند، یکى را بکوبد، با یکى سختى بکند. بنابراین، در درجه‏ى اوّل کمک کشور انگلیس و بعضى کشورهاى غربى دیگر بود؛ بعد اینها یواش یواش از انگلیس جدا شدند و به امریکا متصل شدند؛ امریکا هم اینها را تا امروز زیر بال خودش گرفته است. اینها به این معنا کشورى به‏وجود آوردند و آمدند کشور فلسطین را تصرف کردند. تصرفشان هم این‏طورى بود: اوّل با جنگ نیامدند؛ اوّل با حیله آمدند؛ رفتند زمینهاى بزرگ فلسطین را که زارعان و کشاورزان عرب روى آنها کار مى‏کردند و خیلى هم سرسبز و آباد بود، با قیمتهاى چند برابر قیمت اصلى، از صاحبان و مالکان اصلى این زمینهاى بزرگ - که در اروپا و امریکا بودند - خریدند؛ آنها هم از خدا خواستند و زمینها را به این یهودیها فروختند. البته دلالهایى هم داشتند، که نقل کرده‏اند یکى از دلالهایشان همین سیّدضیاء معروف شریک رضاخان در کودتاى 1299 بود که از این‏جا که به فلسطین رفت، آن‏جا دلال خرید زمین از مسلمانان براى یهودیها و اسرائیلیها شد! زمینها را خریدند؛ زمینها که ملک اینها شد، با روشهاى واقعاً بسیار خشن و همراه با سبعیت و سنگدلى، بتدریج شروع به اخراج زارعان از این زمینها کردند. در جایى مى‏رفتند، مى‏زدند، مى‏کشتند و در همین هنگام افکار عمومى دنیا را هم با دروغ و فریب به طرف خودشان جلب مى‏کردند.

این تسلط غاصبانه‏ى صهیونیستها بر فلسطین سه رکن داشت: یک رکنش عبارت از قساوت با عربها بود؛ برخوردشان با صاحبان اصلى، با قساوت و با سختى و خشونت شدید همراه بود؛ با اینها هیچ‏گونه مدارا نمى‏کردند.

رکن دوم، دروغ به افکار عمومى دنیا بود. این دروغ به افکار عمومى دنیا، یکى از آن حرفهاى عجیب است. این قدر اینها به‏وسیله‏ى رسانه‏هاى صهیونیستى که دست یهودیها بود، دروغ گفتند؛ هم قبل از آن و هم بعد از آن، این دروغها گفته مى‏شد؛ که به خاطر همین دروغها بعضى از سرمایه‏داران یهودى را گرفتند! خیلیها هم دروغهاى آنها را باور کردند؛ حتى این نویسنده‏ى فیلسوف اجتماعى فرانسوى - «ژان پل‏سارتر» - را نیز که خودمان هم در جوانى چندى شیفته‏ى این آدم و امثال او بودیم، فریب دادند. همین «ژان پل‏سارتر» کتابى نوشته بود که بنده در سى سال قبل آن را خواندم؛ نوشته بود «مردمى بى سرزمین، سرزمینى بى‏مردم»! یعنى یهودیها مردمى بودند که سرزمینى نداشتند؛ به فلسطین آمدند که سرزمینى بود و مردم نداشت! یعنى چه مردم نداشت؟ یک ملّت در آن‏جا بودند و کار مى‏کردند؛ شواهد زیادى هم هست. یک نویسنده‏ى خارجى مى‏گوید در سرتاسر سرزمین فلسطین، مزارع گندم مثل ریاى سبزى بود که تا چشم کار مى‏کرد، دیده مى‏شد. سرزمین بى‏مردم یعنى چه؟! در دنیا این‏طور وانمود کردند که فلسطین یک جاى متروکه‏ى مخروبه‏ى بدبختى بود؛ ما آمدیم این‏جا را آباد کردیم! دروغ به افکار عمومى!

همیشه سعى مى‏کردند خودشان را مظلوم جلوه بدهند؛ الان هم همین‏طور است! در این مجلات امریکایى - مثل «تایم» و «نیوزویک» - که بنده گاهى به اینها مراجعه دارم، اگر کوچکترین حادثه‏یى علیه یک خانواده‏ى یهودى اتفاق بیفتد، عکس و تفصیلات و سن کشته شده و مظلومیت بچه‏هایش را بزرگ مى‏کنند؛ اما صدها و هزارها مورد قساوت نسبت به جوانان فلسطینى، خانواده‏هاى فلسطینى، بچه‏هاى فلسطینى، زنهاى فلسطینى، در داخل فلسطین اشغال شده و در لبنان اتفاق مى‏افتد، ولى کمترین اشاره‏یى به آنها نمى‏کنند!

رکن سوم هم ساخت و پاخت، مذاکره - و به قول خودشان «لابى» - است؛ بنشین با این دولت، با آن شخصیت، با آن سیاستمدار، با آن روشنفکر، با آن نویسنده، با آن شاعر، صحبت و ساخت و پاخت کن! کار اینها تا حالا سه رکن داشته است که توانسته‏اند این کشور را با این فریب و با این خدعه بگیرند.

آن وقت قدرتهاى خارجى هم با اینها همراه بودند؛ که عمده هم انگلیس بود. سازمان ملل، و قبل از سازمان ملل، جامعه‏ى ملل هم - که بعد از جنگ براى باصطلاح مسائل صلح تشکیل شده بود - همیشه از اینها حمایت کردند؛ مگر در موارد معدودى. در همان سال 1948، جامعه‏ى ملل قطعنامه‏یى صادر کرد و فلسطین را بدون دلیل و بدون علت تقسیم کرد؛ گفت پنجاه و هفت درصد از سرزمین فلسطین متعلق به یهودیهاست؛ در حالى که قبل از آن، در حدود پنج درصد زمینهاى فلسطین متعلق به اینها بود؛ آنها هم دولت تشکیل دادند و بعد هم قضایاى گوناگون و حمله‏ى به روستاها و شهرها و خانه‏ها و حمله‏ى به بى‏گناهان اتفاق افتاد؛ البته دولتهاى عرب هم کوتاهیهایى کردند. چند جنگ اتفاق افتاد. در جنگ 1967، اسرائیلیها توانستند با کمک امریکا و دولتهاى دیگر، مبالغى از زمینهاى مصر و سوریه و اردن را تصرف کنند. بعد در جنگ 1973 که اینها شروع کردند، باز به کمک آن قدرتها توانستند نتیجه‏ى جنگ را به نفع خودشان قرار بدهند و زمینهاى دیگرى را تصرف بکنند.

خطبه‏هاى نماز جمعه‏ى تهران 10/10/1378

--------------------------------------------------------------------------------

| + ادامه مطلب