تو ای شیعة پاک سرشت: این چهل وظیفه از جمله اعمالی
است که باید پیوسته بر آن مواظبت داشته، در زمان غیبت آن فرزانه دوران،
امام عصر(ع) بر آن اهتمام ورزی و نیز با خواندن این دعا همواره خود را
مورد عنایات خاصة آن حضرت قرار دهی. بعد از ستایش پروردگار به بزرگی و
صلوات بر پیامبر اکرم(ص) بگو:
«اللّهمّ کن لولیّک الحجّة بن الحسن صلواتک
علیه و علی آبائه فی هذه السّاعة و فی کلّ ساعة ولیّاً و حافظاً و قائداً
و ناصراً و دلیلاً و عیناً حتّی تسکنه ارضک طوعاً و تمتّعه فیها طویلاً؛
خداوندا
برای ولیّ‌ات حجّت‌بن الحسن(ع) که صلواتت بر او و پدران گرامی‌اش در این
ساعت و هر ساعت دیگر نثار باد، سرپرست و نگهدار و پیشوا و یاور و راهنما و
دیده‌بان باش تا او را در زمین خود با رغبت مردم تسلّط کامل دهی و در مدّت
طولانی بهره‌مندش گردانی.
1. پیوسته بر آن حضرت و یارانش سلام و درود فرستادن،
2. اظهار شوق به زیارت جمال مبارکش داشتن،
3. لقای آن حضرت را با عافیت طلبیدن،
4. منتظر فرج و ظهور آن حضرت بودن،
5. در هر فرصتی فضایل و کمالات آن حضرت را بیان کردن،
6. از فراق آن حضرت غمگین و بر مظلومیّت و دوری او گریان بودن،
7. اعمال صالح خود را به آن حضرت تقدیم و برای او زیارت نمودن،
8. از مال خود به آن حضرت هدیه و برای سلامتی او صدقه دادن،
9. صفات آن حضرت را شناختن و قصد بر یاری او داشتن،
10. برای فتح و نصرت آن حضرت دعا نمودن،
11. از خداوند معرفت آن حضرت را برای خود و دیگران طلب کردن ،
12. آن حضرت را به لقب یاد و با شنیدن نام «قائم» قیام نمودن،
13. برای آن حضرت دعا نمودن و بر دشمنانش نفرین فرستادن،
14. از خداوند درخواست اینکه ما را از یاران حضرتش قرار دادن،
15. اظهار محّبت به آن حضرت و مردم را تشویق به دوستی او نمودن،
16. به نیابت آن حضرت قربانی کردن،
17. به نیابت آن حضرت حج و طواف خانة کعبه نمودن،
18. به نیابت آن حضرت زیارت قبور ائمّه(ع) کردن،
19. با صدای بلند برای آن حضرت دعا نمودن،
20. به هنگام دعا، خداوند را به آبروی آن حضرت قسم دادن،
21. به وقت دعا، اوّل برای آن حضرت دعا کردن و ظهورش را طلبیدن،
22. سعی در اینکه به سبب طول غیبت، قلبش قسی نشدن،
23. اهتمام در اینکه دل‌های مردم را به یاری آن حضرت متّحد نمودن،
24. بر دین او ثابت و به نغمه‌های مخالف گوش ندادن،
25. در انجام اوامر او تسلیم و چون و چرا نکردن،
26. از معاشرت‌هایی که او را از یاد آن حضرت غافل می‌کند، دوری نمودن،
27. در مهمّات به آن حضرت متوسّل و عریضة توسّل تقدیم داشتن،
28. بر سختی‌ها و اذیّت و سرزنش دشمنان صبر نمودن،
29. برای ظهور آن حضرت وقت تعیین نکردن،
30. از دشمنان آن حضرت تقیّه نمودن،
31. خود را خادم آن حضرت و در خدمتگزاری‌اش کوتاهی نکردن،
32. از مدّعیان مهدویّت سؤال و پرسش نمودن،
33. سعی در تحصیل صفات حمیده و اخلاق پسندیده داشتن،
34. مدّعیان نیابت خاصّه را تکذیب کردن،
35. توبة حقیقی نمودن تا باعث تأخیر در ظهور نشدن،
36. اهتمام در ادا کردن حقوق مالیة مردم داشتن،
37. علما با علم خود طریقة جواب مخالفان را به دیگران آموختن،
38. دعاهای وارده را حتّی المقدور ترک نکردن،
39. روزهای اعیاد جمعه، غدیر، فطر، قربان دعای ندبه را با توجّه و حال خواندن،
40. روزهای جمعه خود و فرزندان را مهمان آن حضرت دانسته و او را مخصوصاً زیارت نمودن.
ماهنامه موعود شماره 100
الموت الاسرائیل(جانم فدای امام نقی علیه السلام)